HARiKALAR ve ASIKLAR DiYARI ORMANSEVEN

                            Mısırın yararları nelerdir
                                                                           MISIR
Nişasta bakımından son derece zengin bir bitki olan mısır; beyaz, sarı, kırmızı renklerde olur.

Uzun süre 'Türk buğdayı' olarak bilinse
de Amerika kökenlidir.

İlk kez Cristof Colomb tarafından keşfedilmiş, daha sonra Avrupa ya getirilmiştir. Kısa sürede yaygınlaşan üretimi sonucu Fransa, İtalya ve İspanya mutfağında uzun süre mısır unu kullanılmıştır.

Amerika da beslenme ve gastronomide önemli yer tutan mısırın 100 gr. ında 345 kalori vardır ve yüksek enerji verir. Aminoasitler açısından önde gelen bitkilerden olmasının yanı sıra lipit, protit ve glosit açısından da zengindir.

Giderek beslenmede önemli yer tutan şeker ve sütle tüketilen Corn Flakes ise mısır unundan elde edilir.

İçinde bulununan nişastadan şarküteri, bisküvi ve pasta endüstrisinde yararlanılır.

Çok yönlü kullanım alanı olan mısır unundan burbon viski ve bazı bira çeşitleri de üretilir.

Tüketilmesi
Mısır, dalından koparıldıktan sonra tadını yitirmeye başlar. O nedenle tüketilmesine yakın toplanmalı ve hemen pişirilmelidir. Tadını kaybetmemesi için, onu yaprağı ile birlikte buzdolabında da saklayabilirsiniz. Yaprağından ayrılan mısırda nişasta açığa çıkar ve sağlık, şişmanlık gibi problemleri oluşturur.

Yetiştirilmesi
Mısır yetiştirmek çok kolaydır. Her ne kadar sıcak mevsim bitkisi olsa da, her türlü iklim kuşağında yetişir. Bol güneşli ve açık yerleri sever. Ekimi iklim şartlarına göre farklılık gösterir. Fakat ister sıcak, ister soğuk iklim kuşağında olsun, tohumların ekilmesi ve büyümesi için en uygun zaman toprak ısısının 20øC ye ulaştığı andır. Tohumlar mantardan zarar görmemesi için ilaçlanır, ancak bazı bahçıvanlar bu ilaçlamayı yapmadan da başarılı sonuçlar elde ederler. Mısır tohumlarını tek sıra halinde ekmek yerine, yaklaşık 60 cm . uzunluktaki bloklara ekmek daha doğrudur. Böylece tohumlar birbirlerinin üzerine düşerek daha fazla ürün verirler.

Satın alınması
Mısır, satın alırken sütlü ve yaprakları uçuk yeşil olanlarını tercih edin. Koçanı doğal şekilde veya tane şeklinde konserve edildikten sonra satılanları da vardır.

Tuzlu suda yapraklarıyla birlikte haşlanır.

Izgarada ise yaprakları çıkarıldıktan sonra pişirilir.

Tanelerini uzun süre kullanmak istediğinizde sirkenin içerisinde saklayabilirsiniz.

Faydaları

Mısır taneleri doymamış yağ asitleri, nişasta ve A vitamini açısından zengindir. Doymamış yağ, kandaki kolesterol düzeyinin kontrol edilmesine yardımcı olduğu için kalp ve damar sağlığına faydalıdır.

A vitamini ise gözler, kemikler, diş ve böbrekler için gerekli bir vitamindir. Sağlık sektöründe ise mısır nişastası, ilaç yapımı ve C vitamini üretiminde kullanılır.

Mısır (Zea mays), genellikle çok nemli iklim bölgelerinde yetiştirilebilen, tek yıllık özellikle yağı doymamış yağ grubunda olan bir tarım bitkisi.

Mısır proteininde Lisin ve triptofan proteinin biyolojik değeri de aminoasitlerin limite edici etkisi altındadır.

Danesindeki ham yağ yulaftan sonra en yüksek değer veren besin maddesidir. Meksika ve Orta Amerika orjinlidir.1600 yıllarında suriye yoluyla mısırdan ülkemize gelmiştir.Sınıflandırma koçan sekli,tane şekli iriliği, sıralar arası açıklık koçan ucundaki boşluk somak rengine bakılarak yapılır

Buğdaygiller familyasından; 180 - 200 cm boyunda, dik ve yüksek gövdeli, geniş şerit yapraklı, bir yıllık bir bitkidir. Kökü kalın ve saçaklıdır. Yaprakları şerit gibi, uzun, paralel damarlı, sert ve sivri uçlu, sapsız, kenarları, dalgalıdır. İki çeşit çiçeği vardır. Erkek çiçekler gövdenin ucunda salkım başak şeklinde, dişi çiçekler ise yaprakların koltuğunda koçan halindedir. Dişi çiçeklerin stilusları uzundur ve kınlarının tepesinden dışarı doğru sarkarlar. Bunlar mısırpüskülü denilen kısmı meydana getirirler. Meyvesi, koçanı üzerinde sıkışık şekilde dizilidir. Rengi açık veya koyu sarı; esmer veya kırmızımtırak renklidir. Mısırpüskülünün içeriğinde glikoz, maltoz gibi şekerler, sabityağ, steroller, reçine ve çok miktarda potasyum tuzları vardır. İdrar söktürücü, idraryollarını temizleyici ve hararet verici olarak kullanılır.

Mısırözü yağı, mısır tanelerinden çıkarılır. İçeriğinde yağ asitleri, A vitamini, az miktarda steroller ve bol miktarda nişasta vardır.

Mısırözü yağı damarsertliğini önler.

Kullanıldığı yerler:
Daha ziyade mısırpüskülü ve mısırözü yağı kullanılır.
Mısır iyi bir besindir. Ancak hazmı biraz güçtür. Guatr olanların yememesi tavsiye edilir.

              Meshur Mısır Ekmeğimiz

Yöresel yiyeceklerin temelinde genellikle mısır ve mısır unu bulunmaktadır. Bunun böyle olması da tabiidir. Eskiden anbarda mısır oldu mu korkacak bir şey yoktu. Evde her zaman ekmek varsa yiyecek de var demekti.

Mısır ekmeği pişirmenin iki safhası bulunmaktadır. Bir; ekmeğin piş irileceği plekiyi bu işe hazırlamak, ikincisi de ekmek hamurunu yoğurmak.

Plekiler üç kiloluktan altı kiloluğa kadar küçükten büyüiğe doğru sıralanır. Diyelimki üç kiloluk plekide ekmek yapmaya karar verdik: Tok bir ateş yakar, ateşin iki yanına demir ayakları koyarız, plekiyi ağzı aşağı olarak bu demirleıin üzerine yerleştiririz.
Ateş plekiyi iyice kızdırırken bol köz ve kül de bırakır. Bu arada ekmek hamurunu sıcak su ile yoğurmak için yanan ateşin kenarına bir güğüm su konur.

Pleki ateşin Üzerinde pişedursun, biz diğer yandan ekmek hamurunu hazırlarız. En eskilerde ekmek teknesi ağaçtandı ve çekme olarak yapılırdı. Anbardan üç kiloluk un alarak ekmek teknesine elekleıiz. Tuz kalın olduğundan bir kapa konur ve sıcak su ile temizlendikten sonra eritilerek teknedeki unun ortasına dökülür, yeteri kadar da el yakan sıcak su ilave edilir ve hamur iyice yoğrulur. Bu arada sıcak su eli yakar ve hamur parmaklara yapışır. Bunun için hamuru yoğuran kadın, yanında bir sahanla bir miktar soğuk su alır ve zaman zaman elini bu soğuk suya batırarak ve parmaklardan temizliyerek işini tamamlar. Yoğurma işi bitince hamur yuvarlak hale getirilir ve tekneye konan bir tutam un üzerine gezdiriliı. Bu unlar hamunın plekiye yapış masım önler. Ekmek hamuruna bir miktar şeker, bir miktar balli lobya unu, bir miktar zeytinyağı koymak ekmeğe tad verir. Süt ve yumurta da konabilir. Hamur tarif edildiği gibi yoğrulduktan sonra sıra pişirmeye gelmiştir. Şimdi de ekmeğin pişiıilmesini görelim.

Pleki, iyice piştiğine emin olunduktan sonra (Pişmiş plekinin üzerine bırakılan bir damla su hemen buharlaş ir) bir kukari ve bir parça paçavra yardımıyla ateş in üzerinden alınır ve yana çekilir. Hazırlanan hamur sıcak olan plekiye yerleştirilir ve çevirme ekmek yapilacaksa pleki paçavra ile dildendirilir, içindeki hamur elin ayasına alınarak plekiye ters konur. Böylece yapışmayı önleyen un da görevini yapmıştır. Ateşteki közler ve küller kenara çekilerek pleki, alttan da kızmış olan ocak taşının üzerine sürülür ve üzeri bir sacla kapatılarak, sac üzerine hafif bir ateş yakilır. Aıtan küller ve közlerle plekinin çevresi çepeçevıe sanlır. Böylece plekideki ekmek alttan, üstten ve yanlardan yavaş yavaş pişer. Üstten kızarmışsa pişmiş demektir. Iyi bir usta, ateşi ustalikla yakarak olduğu gib bırakır ve ekmeğin pişip pişmediğini kontrol etmeye gerek görmez.

Sıcak ekmek, tereyağı ve minci ile katık edilince bir hoş olur. Aclığı fevkalade giderir ve başka bir şey istemez.